SLIKA
Pod mojim kapcima
ti si mesec u bašti,
ti si magla na reci,
ti si jedini uvijen u san,
u Odjek detinjstva
i u plač.
Ti si val što se propinje visoko
tražeći zvezde u visini neba.
NJujork, marta 1940.
SABLAST
Oh, mlade žene u belo odevene,
ovaploćenje čini i potajnog milovanja,
da li ste ikad ljubav videle?
Daleko na horizontu,
pre nego što svane dan, njen bledi lik,
skriven pod zlatnom kosom,
s grudima natopljenim krvlju,
kreće se sporo, sanjareći u skitnji.
Čuvajte se, ne recite mu ništa,
on je stariji nego svet.
Skupite svoje skute, sklopite crne rukavice
i vratite se neopažene, sa ugaslim mesecom.
NJujork, juna 1941.
* * *
“Milena Pavlović Barili, slikar i pesnik, rođena je u Požarevcu 5. novembra (23. oktobra po starom kalendaru) 1909. godine kao jedino dete u braku Požarevljanke, Danice Pavlović i italijanskog kompozitora, muzičkog kritičara, pesnika i putopisca, Bruna Barilija. Slikarsko obrazovanje dobila je najpre u beogradskoj Umetničkoj školi (1922 – 1926), a kasnije studije slikarstva nastavila u Minhenu, na Blocherer Bosshardt, Knirr Schule i Akademie der bildenden Kunste (1926 – 1928).
Najznačajniji deo Mileninog umetničkog opusa nastao je van granica Jugoslavije, odakle je Milena otišla u rano proleće 1930. godine. Skoro čitavu jednu deceniju ona je svojim životom i radom bila vezana za zapadnoevropske umetničke metropole, London, Pariz i Rim, gde se družila i izlagala sa najistaknutijim predstavnicima evropske umetničke avangarde.
U samo predvečerje izbijanja II svetskog rata, avgusta 1939. godine, Milena je otputovala za Njujork, gde je ostala sve do svoje smrti.
Pored rada na čistoj umetnosti, Milena je u SAD bila angažovana i na komercijalnom dizajnu, pre svega kao ilustrator najuglednijih američkih modnih žurnala i časopisa za uređenje enterijera i eksterijera (Vogue, Town & Country, Sharm, Glamour, Harper’s Bazzar). Sarađivala je i sa kompozitorom Đan Karlom Menotijem, za čiji je balet Sebastian radila kostime (1944).
Preminula je u Njujorku 6. marta 1945. godine. Po završetku rata, avgusta 1947. godine, Milenin muž Robert Astor Gosselin je urnu sa Mileninim pepelom preneo u Rim gde je 5. avgusta 1949. godine pohranjena na groblju stranih umetnika u kompleksu parka u Rimu, gde su kasnije sahranjeni i Milenini roditelji, Bruno (1952) i Danica (1965).
Magično i onostrano, naslućeno na londonskoj izložbi nastaviće da traje i produbljuje se u delima izloženim aprila 1932. godine u pariskoj galeriji definitivno će se uobličiti tokom narednih meseci u Italiji, da bi oktobra iste godine, otvarajući rimsku umetničku sezonu, Milenina izložba u bila ocenjena kao događaj koji je usijao pera najuglednijih likovnih kritičara gradova na Tibru i Seni i doprineo da njeno ime odjednom uzleti i rasprši se po evropskim novinama.” (Jelica Milojković, muzejski savetnik)
